غريب وغبى
=====
غريب تايه ويا الهوى ماشى يغنى الاه
القلم منه اشتكى وكان قاسى على الاوراق
طلع كتير من كهفه بده يشوف الناس
دخل جوه شاشه بيقولوا أنها سوداء
شاف فيها الهلس ياما اصبح كما الشيطان
شاف اللى مكان يخطر فى يوم على البال
بسرعه عمل ايميل كان بده يشوف النار
كان البعيد جاهل وكل العيون شايفاه
ارتكب ذنوب النظر ووجهه صار عريان
رفع النجاسه علم ونسى الشعر والموال
بلسان شيطان افتى لنفسه كده مش حرام
باب غرفنى مقفول ولوحدى انا سهران
طبع برجه كده يهوى البحث فى الاعماق
حوت فى مياه مظلمه بيبحث عن الاسرار
==
غريب تايه ويا الزمن ماشى يقول موال
شاف بعينه فرح وناس ياما فى البستان
خبط على دار الفرح قوام فتحوا الباب
عاش ايام الهنا شاف الكلمه فيه أنغام
الكلمه سمعها غنوه لحنها الطبل والمزمار
والنت اصبح هو امل بعد ماكان فيه ملام
مسك بأيده القلم رقص بيه فى وسط الدار
وقال للطبله دقى وهز الوسط كان بالطار
عاش الغنوه بالكلمه وقال وعاد وزاد
صنع زوارق ورق وقارب من خيال
طار فوق فى السما بعيون صقر لو طار
نزل بحور مظلمه حارب رياح وامواج
===
شاف اقلام طايره شاف اقلام تحضن اقلام
من هوى العشق طايره بتحكى احلى كلام
شاف اقلام جاهله واقلام يشع فيها الايمان
فيه اقلام تزرع امل واقلام صوره بلا مداد
عاش ايام ويا الامل نسى انه غريب الدار
نسى الحكم اللى قالوها زمان فى الامثال
قالوا الغريب غريب مهما تطول قعدته فى الدار
دايماّعليه رقابه مفروضه وكل العيون راصداه
غريب ويهوى الادب فى مجالس كل الناس
من جروح الزمن طبعه اصبح كده حساس
لوقام من مكانه يقول أحم
وان خطى خطوه يقول يا ستار
قاعد فى احترام وثقه من جهله ظن انه كبير الدار
قلبه حب المعازيم كلهم وحب كمان كل اهل الدار
دخل الهوى قلبه التعيس وعاش فى الوهم والاحلام
فيه اللى رحب فيه اللى قال هيه الدار ناقصه رهبان
======
وفى يوم سكت الناى لاعاد فيه طبل ولامزمار
سأل الغريب احبابه ؟ ايه اللى حصل في الدار
همس الخواطر بيبكى والحوار معدش جاد
همس القوافى اتنسى والحوار معدش عام
سأل كتير الغريب ولا عرف أى جواب
كشف كتير من الورق لاخايف ولاندمان
فهم الغريب ان هوه السبب فى اللى صار
ندم وشعر بالذنب ووجوده صار خلاف
===
قعد الغريب فى ركن بعيد عن الاعضاء
سرح بخياله المريض مع لحظة عتاب
سأل نفسه بحزن واسى ايه زعل الاحباب
ايه اللى حصل منى وليه اكون غريب الدار
ليه ياقدر تدخلتنى فى دار مليش فيها مكان
وليه اكون السبب ليه بسببى تتفرق الاحباب
ليه يادموعى منى قريبه ليه واقفه على الاجفان
ليه ابكى وليه الدنيا ترمينى دايماّ على الاوهام
ليه ياهوى دايماّ تهيل علىّ التراب اشكال وانواع
ليه يوم ماأحب الاقى فى طريقى سيوف واشواك
ليه ياقلبى تهيم ويا الهوى ليه تقول موال
ليه يوم مايحب قلبى دايما ييجى الفراق
ليه ياعقلى اعيش مشتت حتى مع الافكار
ليه اعيش متهور مش عامل للكلمه حساب
ليه كل اللى اصاحبه الاقيه خاين او خوان
ليه الحقيقه فى دنيتى00 الاقيها دايما خيال
ليه ياظنونى دايماّ تحومى وتحورى الكلمات
شفت منك كتير كفايه اخمدى00 ياأصعب نلر
=====
وبعد ماطال الحوار بين النفس والذات
سألت القلم ايه العمل ياصاحب الكلمات
رد القلم وقال :
قبل ماتسأل اسأل نفسك ياأنسان
انت اللى بعت صحبتى بالخيال
تستاهل اللى جرى واللى هيجرى لك
ملكش حبيب غيرنا انا وانت واوراقك
لحد فينا فى يوم اشتكى ولا قل مقدارك
ارجع لينا ياصاحبى تعالى لاوراقك
رجع الغريب تانى لوحدته وهو جوه الدار
خايف يقول غنوته الكلمه تاهت على اللسان
كلام المحبه اتنسى واتحجر الاحساس
رجع لصمت الكلمه نسى الغنوه والموال
يتكلم ان طلب منه ويسمع وهو خرسان
يبدء كلامه بالسلام ينهيه بحفظ الله
ومن الوعد شايف وعد جايز يطلع سلام
واللى انكتب على الجبين مفيش منه فرار
===========
واقول لكم سلام
وفى حفظ الله
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق